ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ


ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

  1. ΓΕΝΙΚΑ
ΣΧΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΠΙΠΕΔΟ 6
ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 37 ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ 2Ο & 4Ο
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Πολιτικά Κόμματα και Κοινωνική Πολιτική
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ
ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ
3 6
 
 
Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο 4.
ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Επιστημονικής Περιοχής
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ: OXI
ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ

 

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS ΟΧΙ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (URL)
  1. ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες  γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος.

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

Σκοπός του μαθήματος είναι η απόκτηση γνώσης, η κατανόηση και η κατανόηση των βασικών εννοιών του αντικειμένου των Πολιτικών Κομμάτων και της συσχέτισής τους με την Κοινωνική Πολιτική.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/ φοιτήτριες θα είναι σε θέση:

(α) Να κατανοούν και να αναλύουν τη σχέση των πολιτικών κομμάτων με την κοινωνική πολιτική

(β) Να κατανοούν τις αλλαγές στο πεδίο της οικονομίας, της πολιτικής και της κοινωνίας

(γ) Να αναλύουν το ρόλο των οικονομικών κρίσεων στη διαμόρφωση της κυρίαρχης πολιτικής.

 

Γενικές Ικανότητες
Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;.
Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

Αυτόνομη εργασία,  εργασία σε διεθνές περιβάλλον,  εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον,  παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών, σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα,  Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου,  άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής,  προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης, σύνταξη ερευνητικού σχεδίου και ερευνητικών προτάσεων

 

  1. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Η ύλη του μαθήματος κατανέμεται σε 13 εβδομάδες, το περιεχόμενο των οποίων έχει ως εξής:

Ι.             Εισαγωγή – Έννοιες – Προσεγγίσεις

ΙΙ.            Κόμματα στελεχών και προνοιακές πολιτικές

ΙΙΙ.           Κόμματα μαζών και κοινωνική ατζέντα

ΙV.          Μοναρχικό κράτος πρόνοιας και Παρισινή κομμούνα

V.            Φορντισμός και προοδευτικό κίνημα στις ΗΠΑ

VΙ.          Οικονομική κρίση, φασισμός και αυταρχικός κορπορατισμός

VII.        Πολυσυλλεκτική στρατηγική, δημοκρατικός κορπορατισμός και κοινωνικό κράτος

VIII         Μάης 1968 και μεταϋλιστικά αιτήματα

ΙΧ            Οικονομική κρίση νεοφιλελευθερισμός και περιοριστικές πολιτικές

Χ.            Νεοφιλελευθερισμός και σοσιαλιστική οικογένεια: Βορράς VS Νότος

ΧΙ.           Πολιτική καρτελοποίηση και κοινωνική πολιτική: Από την καθολικότητα στην επιλεκτικότητα

ΧΙΙ.         Παγκοσμιοποίηση, νεοφιλελεύθερη συναίνεση και κρίση

ΧΙΙΙ         Μεθοδολογικά και άλλα συμπεράσματα

  1. ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ.
Πρόσωπο με πρόσωπο
ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές
1. Χρήση κατά την παράδοση του μαθήματος power point.

2. Ανάρτηση βασικών στοιχείων των μαθημάτων στο e-class.

3. Έρευνα στη σχετική βιβλιογραφία και φάκελος κλασικών κειμένων.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

 

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Δραστηριότητα Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου
1. Διαλέξεις: Στις διαλέξεις πραγματοποιείται ανάπτυξη της ύλης και με την χρήση παραδειγμάτων. Οι διαλέξεις γίνονται κατά τρόπο διαδραστικό, κυρίως με τη μέθοδο των ερωτήσεων απαντήσεων, αλλά και μέσω ομάδων με παραδείγματα ώστε να ευνοούνται οι παρεμβάσεις από φοιτητές/τριες και να οξύνεται η κριτική ικανότητά τους, στην οποία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση, αλλά και η κατανόηση της ύλης. 75

 

 

2. Σεμινάρια: Κατά την των διάρκειά τους παρουσιάζονται και αναλύονται ειδικά θέματα που περιλαμβάνονται στην ύλη του μαθήματος. Τα Σεμινάρια εστιάζουν στη διεπιστημονικότητα, καθώς η ανάλυση της σχέσης των πολιτικών κομμάτων με την κοινωνική πολιτική βασίζεται σε γνώσεις πολιτικής επιστήμης, πολιτικής οικονομίας, δημόσιων οικονομικών και θεωρίας του κράτους προκειμένου οι φοιτητές/τριες να αποκτήσουν τη δυνατότητα κατανόησης της ανάπτυξης των συγκεκριμένων κομματικών οικογενειών με βάση την ιδεολογία και την οργανωτική δομή και τη συσχέτισή τους με όψεις της κοινωνικής πολιτικής.
Μελέτη στο σπίτι/στη βιβλιοθήκη 60
Εκπόνηση μελέτης (project). Η συγγραφή μη απαλλακτικών (ατομικών) εργασιών αλλά και βιβλιοπαρουσιάσεων (λογοτεχνικών) βιβλίων σχετικά με την ύλη του μαθήματος ,  που λειτουργούν συμπληρωματικά του μαθήματος, οδηγεί στην εκμάθηση, στην κατανόηση και στην απόδοση του επιστημονικού λόγου του μαθήματος, ενισχύει την ακαδημαϊκή συγκρότηση του φοιτητή/τριας και αυριανού/ής επιστήμονα, και προσφέρει τη δυνατότητα συνθετικής ανάλυσης και παρουσίασης θεμάτων, ενισχύοντας την επιχειρηματολογία, μέσα από τη διαδικασία της προετοιμασίας-οργάνωσης της δημόσιας παρουσίασης-υποστήριξης της εργασίας ή της βιβλιοπαρουσίασης. 15
 
Σύνολο Μαθήματος 150
 
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

 

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

 

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

 

Διαμορφωτική

Τελική εξέταση (γραπτή ή προφορική εξέταση) (100%)

 

 

  1. ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σασσούν, Ν., 2001, Εκατό χρόνια σοσιαλισμού, τ.Α΄, Αθήνα: Καστανιώτη.

Σασσούν, Ν., 2001, Εκατό χρόνια σοσιαλισμού, τ.Β΄, Αθήνα: Καστανιώτη.

Alvater, E., 2006, Παγκοσμιοποίηση, Ιδιωτικοποιήσεις και Δημόσια Αγαθά, Αθήνα: εκδόσεις The Monthly Review Imprint.

Eley, G., 2010, Σφυρηλατώντας τη δημοκρατία, τ. Α & Β, Αθήνα: Σαββάλας

Esping – Andersen, G., 2014, Οι τρεις κόσμοι του καπιταλισμού της ευημερίας, Αθήνα: Τόπος.

Gough, I., 2008, Η πολιτική οικονομία του κοινωνικού κράτους, Αθήνα: Σαββάλας,.

Hague, R. & Harrop, M., 2005, Συγκριτική Πολιτική και Διακυβέρνηση, Αθήνα: Κριτική.

Hall, S., & Held, D., & Gieben, B., 2003, Η νεωτερικότητα σήμερα, Αθήνα: Σαββάλας.

Hall, S., & Gieben, B., 2003, Η διαμόρφωση της νεωτερικότητας, Αθήνα: Σαββάλας.

Julliard, J., 2015, Οι Αριστερές της Γαλλίας, Αθήνα: Πόλις.

Κατσούλης, Η., (επιμ.), 2002, Νέα σοσιαλδημοκρατία: Περιεχόμενα πολιτική, θεσμοί, οργανωτικές δομές, Αθήνα: Ι. Σιδέρης.

Katz, S.R., & Mair, P., 1995, “Changing Models of Party Organization and Party Democracy. The Emergence of the Cartel Party”, Party Politics, τ.1.

Kirchheimer O., 1991, “Ο μετασχηματισμός των κομματικών συστημάτων στη δυτική Ευρώπη”, Λεβιάθαν, Νο. 11.

Martinussen, J., 2007, Κοινωνία, Κράτος, Αγορά: Θεωρίες της Ανάπτυξης, Αθήνα: Σαββάλας.

Μιτεράν, Φ., χχ., Ένας εφικτός σοσιαλισμός, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος.

Μπέρμαν, Σ., 2014, Το πρωτείο της πολιτικής: Σοσιαλδημοκρατία και η Ευρώπη του 20ου αιώνα, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Μπερνστάιν, Ε., 1996, Οι προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό και τα καθήκοντα της σοσιαλδημοκρατίας, Αθήνα: Παπαζήση

Ντεμπόρ, Γ., 1986,  Η κοινωνία του θεάματος, Αθήνα: Ελεύθερος Τύπος

Neveu, E., 2010, Κοινωνιολογία των κοινωνικών κινημάτων και ιστορίες κινημάτων από το Μεσαίωνα μέχρι σήμερα, Αθήνα: Σαββάλας.

Offe, C., 1991, «Κομματική δημοκρατία και κράτος αρωγός», Λεβιάθαν, Νο. 11.

Panebianco, A., 1988, Political Parties. Organization and Power, Cambridge: Cambridge University Press.

Τάσσης, Χ., 2019, «Σοσιαλιστική οικογένεια και κοινωνική πολιτική: Ριζοσπαστική θεώρηση πολυσσυλεκτική στρατηγική και νεοφιλελεύθερη αποδοχή (;)», Ετήσια Επιθεώρηση Ιστορίας Κοινωνίας και Πολιτικής, Κυπρος: Ινστιτούτο Ερευνών Προμηθέας, σ. 110-141.

Χίλσον Μ., 2013,  Το σκανδιναβικό μοντέλο: Αποτελεσματικότητα και αλληλεγγύη, συναίνεση και θεσμικός πειραματισμός, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.