ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 32
- ΓΕΝΙΚΑ
ΣΧΟΛΗ | ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ | ||||
ΤΜΗΜΑ | ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ | ||||
ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΠΟΥΔΩΝ | ΕΠΙΠΕΔΟ 6 | ||||
ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ | 32 | ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ | 1Ο & 3Ο | ||
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ | Πολιτική Κοινωνιολογία | ||||
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων |
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ |
ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ | |||
3 | 6 | ||||
Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο 4. | |||||
ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων |
Γενικών Γνώσεων | ||||
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ: | OXI | ||||
ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ: | ΕΛΛΗΝΙΚΗ
|
||||
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS | ΝΑΙ | ||||
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (URL) | |||||
- ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Μαθησιακά Αποτελέσματα | ||
Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος.
Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α · Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης · Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης και Παράρτημα Β · Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων |
||
Σκοπός του μαθήματος είναι η απόκτηση γνώσης, η κατανόηση και η κατανόηση των βασικών εννοιών του αντικειμένου της Πολιτικής Κοινωνιολογίας
Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση: (α) Να κατανοούν και να αναλύουν τη σχέση των πολιτικών κομμάτων με την κοινωνία και το κράτος (β) Να αναλύουν (έχοντας αναπτύξει συνθετική ικανότητα και κριτικό πνεύμα) τις βασικές εξελίξεις και τους μετασχηματισμούς της δημοκρατίας (γ) Να αναλύουν το ρόλο του κράτους στη διαμόρφωση της πολιτικής. (δ) Να κατανοούν το ρόλο των πολιτικών κομμάτων και την εξέλιξή τους μέσω των αλλαγών στην οργανωτική δομή και την ιδεολογία τους. (ε) Να αφομοιώνουν έννοιες που αναλύθηκαν στις διαλέξεις, στα σεμινάρια και μέσω της μελέτης των διδακτικών συγγραμμάτων. (στ) Να συγγράφουν εργασίες και βιβλιοπαρουσιάσεις που σχετίζονται με τα βασικά θέματα του γνωστικού αντικειμένου της Πολιτικής Κοινωνιολογίας και να κατανοούν τη διαδικασία της παρουσίασης. ζ) Να γνωρίζουν τις βασικές θεματικές ενότητες των μαθημάτων κοινωνικών επιστημών που διδάσκονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. |
||
Γενικές Ικανότητες | ||
Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;. | ||
Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις Λήψη αποφάσεων Αυτόνομη εργασία Ομαδική εργασία Εργασία σε διεθνές περιβάλλον Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών |
Σχεδιασμός και διαχείριση έργων
Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης |
|
Αυτόνομη εργασία, εργασία σε διεθνές περιβάλλον, εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον, παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών, σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου, άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης, σύνταξη ερευνητικού σχεδίου και ερευνητικών προτάσεων | ||
- ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Η ύλη του μαθήματος κατανέμεται σε 13 εβδομάδες, το περιεχόμενο των οποίων έχει ως εξής:
Ι. Εισαγωγή – Έννοιες – Προσεγγίσεις ΙΙ. Προσεγγίσεις του κομματικού φαινομένου και οι λειτουργίες των κομμάτων. Η σχέση κόμματος με την κοινωνία και το κράτος. ΙΙΙ. Τύποι Πολιτικών Κομμάτων: Τα κόμματα στελεχών IV. Τύποι Πολιτικών Κομμάτων: Τα κόμματα μαζών V. Τύποι Πολιτικών Κομμάτων: Τα πολυσυλλεκτικά κόμματα VI. Τύποι Πολιτικών Κομμάτων: Τα κόμματα καρτέλ /κράτους VII. Κομματικές Οικογένειες: Η φιλελεύθερη και η συντηρητική οικογένεια VIII. Κομματικές Οικογένειες: Η σοσιαλιστική οικογένεια ΙΧ. Κομματικές Οικογένειες: Η κομμουνιστική οικογένεια και ο Ευρωκομμουνισμός Χ. Κομματικές Οικογένειες: Τα φασιστικά κόμματα ΧI. Μάης 1968 και νέα κοινωνικά κινήματα ΧΙΙ. Ο μετασχηματισμός της Δημοκρατίας, μετά-δημοκρατία και η θέση των πολιτικών κομμάτων. ΧΙΙI. Μεθοδολογικά και άλλα συμπεράσματα. Σύνδεση της πολιτικής κοινωνιολογίας με τα γνωστικά αντικείμενα της κοινωνικής πολιτικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση |
- ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ. |
Πρόσωπο με πρόσωπο | |||||||||||||||
ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές |
1. Χρήση κατά την παράδοση του μαθήματος prower point.
2. Ανάρτηση βασικών στοιχείων των μαθημάτων στο e-class. 3. Έρευνα στη σχετική βιβλιογραφία και φάκελος κλασικών κειμένων. |
|||||||||||||||
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας. Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.
Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS |
|
|||||||||||||||
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης
Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες
Αναφέρονται ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές. |
Διαμορφωτική Τελική εξέταση (γραπτή ή προφορική) (100%)
|
- ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σπουρδαλάκης, Μ.,1990, Για τη θεωρία και τη μελέτη των πολιτικών κομμάτων, Αθήνα: Παπασωτηρίου.
Σεραφετινίδου, Μ., 2002, Εισαγωγή στην πολιτική κοινωνιολογία, Αθήνα: Gutenberg. Βανδώρος. Σ., 2015, Εισαγωγή στις πολιτικές ιδεολογίες, Αθήνα: Κάλλιπος, https://repository.kallipos.gr/bitstream/11419/4733/4/00_master document_ΕΙΣ.ΠΟΛ.ΙΔΕΟΛ_ΤΕΛΙΚΟ.pdf Ανιόλι, Γ., 1972, Ο μετασχηματισμός της Δημοκρατίας, Αθήνα: Επίκουρος. Anderson, P., (2003), Το απολυταρχικό κράτος, Αθήνα: Βιβλιόπολις Blyth M., 2007, «Η σοσιαλδημοκρατία και η πολιτική καρτελοποίηση», Monthly Review, No. 27 (92), Μάρτιος. Borella, F., 1983, Τα πολιτικά κόμματα της Ευρώπης των Δέκα, Αθήνα: Μαλλιάρης. Crouch, C., 2006, Μεταδημοκρατία, Αθήνα: Εκκρεμές. Cerroni, U., 1986, Θεωρία του πολιτικού κόμματος, Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής. Διαμαντόπουλος, Θ., 1989, Κόμματα και κομματικά συστήματα, Αθήνα: Εξάντας. Διαμαντόπουλος, Θ., 1992, Οικολογισμός και πολιτική, Αθήνα: Παπαζήσης. Διαμαντόπουλος, Θ., 1993, Το κομματικό φαινόμενο. Μορφές, συστήματα και οικογένειες κομμάτων, Αθήνα: Παπαζήσης. Duverger, M., 1964, Political Parties: Their Organization and Activity in the Modern State, London: Methuen. Eley, G., 2002, Σφυρηλατώντας τη Δημοκρατία: Ιστορία της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τ. Α΄ & Β΄, Αθήνα: Σαββάλας. Ελευθερίου, Κ, & Παπαβλασόπουλος, Ε., 2010, «Λανθάνουσες προσεγγίσεις και σύγχρονες τάσεις στη θεωρία των κομμάτων», Επιστήμη και Κοινωνία, τ. 25, Φθινόπωρο. Hall, S., & Held, D., & Gieben, B., 2003, Η νεωτερικότητα σήμερα, Αθήνα: Σαββάλας. Hall, S., & Gieben, B., 2003, Η διαμόρφωση της νεωτερικότητας, Αθήνα: Σαββάλας. Καρίγιο, Σ., 1978, Ευρωκομμουνισμός και κράτος, Αθήνα: Θεμέλιο. Κατσούλης, Η., & Ράσκε, Γ., (επιμ.), 1988, Τα πολιτικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης (τόμοι 2), Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής. Kirchheimer O., 1991, «Ο μετασχηματισμός των κομματικών συστημάτων στη δυτική Ευρώπη», Λεβιάθαν, Νο. 11 Κονδύλης, Π., 2015, Συντηρητισμός: Ιστορικό περιεχόμενο και παρακμή, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Lagroye, J., Bastien, F., & Sawicki, F., Πολιτική Κοινωνιολογία, Αθήνα: Τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδανός. Λένιν, Ι. Β., 2003, Για το προλεταριακό κόμμα νέου τύπου, Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή. Λούξεμπουργκ, Ρ., 2010, Μαζική απεργία, κόμμα, συνδικάτα, Αθήνα: Κοροντζή. Μεταξάς, Δ. Α.-Ι., 1998, Συγκλιτικά κόμματα και αποσυγκλιτικές αντιστάσεις, Αθήνα: Αντ. Ν. Σάκκουλας. Michels, R., 1997, Κοινωνιολογία των πολιτικών κομμάτων στη σύγχρονη δημοκρατία. Έρευνες γύρω από τις ολιγαρχικές τάσεις του ομαδικού βίου, Αθήνα: Γνώση. Michels, R., 1996, «Η δημοκρατία και ο σιδηρούς νόμος της ολιγαρχίας», Λεβιάθαν, Νο. 16. Μπαλαμπανίδης, Γ., 2015, Ευρωκομμουνισμός: Από την κομμουνιστική στη ριζοσπαστική Αριστερά, Αθήνα: Πόλις. Μπερλινγκουέρ, Ε., 1977, Ιστορικός συμβιβασμός, Αθήνα: Θεμέλιο. Μπέρμαν, Σ., 2014, Το πρωτείο της πολιτικής: Σοσιαλδημοκρατία και η Ευρώπη του 20ου αιώνα, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Moore, B., 1984, Κοινωνικές ρίζες της δικτατορίας και της δημοκρατίας, Αθήνα: Κάλβος Offe, C., 1991, «Κομματική δημοκρατία και κράτος αρωγός», Λεβιάθαν, Νο. 11. Σασσούν, Ν., 2001, Εκατό χρόνια σοσιαλισμού, τ. Α΄ & Β΄, Αθήνα: Καστανιώτη. Service, R., 2008, Σύντροφοι: Η παγκόσμια ιστορία του κομμουνισμού, Αθήνα: Ψυχογιός. Schwartzenberg, G. R., 1984, Πολιτική κοινωνιολογία, τ. Α΄ & Β΄, Αθήνα: Κριτική. Χίλσον Μ., 2013, Το σκανδιναβικό μοντέλο: Αποτελεσματικότητα και αλληλεγγύη, συναίνεση και θεσμικός πειραματισμός, Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Weuss, J., 2009, Συντηρητισμός και ριζοσπαστική Δεξιά: Παραδοσιοκρατία, αντίδραση και αντεπανάσταση στην Ευρώπη 1770 – 1945, Αθήνα: Θύραδεν. |