ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ


ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

  1. ΓΕΝΙΚΑ
ΣΧΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΠΙΠΕΔΟ 6
ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 68 ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ 6ο & 8ο
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Περιφερειακή Ανάπτυξη
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ
ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ
3 6
 
 
Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο 4.
ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

 Επιστημονικής Περιοχής
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:

 

ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS ΝΑΙ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (URL) https://eclass.duth.gr/courses/438151/
  1. ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες  γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος.

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

Οι φοιτητές/τριες αναμένεται να αποκτήσουν το απαραίτητο γνωστικό και μεθοδολογικό υπόβαθρο που θα τους επιτρέψει:

Να περιγράφουν την επιστημονική ορολογία και να προσδιορίζουν τους θεματικούς άξονες που διατρέχουν την Περιφερειακή Ανάπτυξη.

Να αναλύουν και να συσχετίζουν τις θεμελιώδεις έννοιες της περιφερειακής ανισότητας, της περιφερειακής ανάπτυξης και της συναφούς με αυτές περιφερειακής πολιτικής.

Να εξοικειωθούν με το θεωρητικό πλαίσιο και τα εμπειρικά δεδομένα που περιγράφουν και νοηματοδοτούν τις ως άνω έννοιες.

Να αξιοποιούν τα κατάλληλα ερευνητικά εργαλεία για την ανάλυση των περιφερειακών ανισοτήτων.

Να συνδέουν τους θεμελιώδεις όρους γύρω από την Περιφερειακή Ανάπτυξη με τη σκοποθεσία και τον τρόπο άσκησης περιφερειακής πολιτικής από την Ελλάδα και την Ε.Ε.

Να προτείνουν και να αξιολογούν προσεγγίσεις και προτάσεις πολιτικών για την επίλυση των περιφερειακών προβλημάτων.

Γενικές Ικανότητες
Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;.
Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

  1. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
1.       Εισαγωγή.

2.       Περιφερειακές ανισότητες – Θεωρίες Περιφερειακής Ανάπτυξης.

3.       Περιφερειακή Πολιτική: έννοιες, μέσα / έννοια προγράμματος περιφερειακής ανάπτυξης.

4.       Περιφερειακές ανισότητες στην Ελλάδα.

5.       Η έννοια της ολοκλήρωσης – Σχέσεις μεταξύ κυρίαρχων κρατών / Οι Πολιτικές θεωρίες της ολοκλήρωσης.

6.       Αιτίες ίδρυσης της Ε.Ε. / Διευρύνσεις της Ε.Ε – Διεύρυνση προς τις Χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (ΧΚΑΕ) και οι συνέπειες της / Νέα Μέλη.

7.       Θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Ε.Ε. – Όργανα της Ε.Ε. – Όργανα Περιφερειακής Πολιτικής (ΕΤΠΑ)

8.       Ευρωπαϊκή Ένωση και Ελλάδα.

9.       Ανισότητες μεταξύ κρατών-μελών της Ε.Ε.: εξέλιξη βασικών μεγεθών.

10.   Περιφερειακές ανισότητες στην Ε.Ε: σύγκλιση ή απόκλιση.

11.   Η Περιφερειακή Πολιτική στην Ε.Ε.: κερδισμένοι και χαμένοι.

12.   Μεγάλα προγράμματα της Ε.Ε. (ΜΟΠ, ΚΠΣ, Leader, Interreg κλπ) / Τι είναι το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ) – Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ), τα Επιχειρησιακά Προγράμματα και η διαδικασία σύνταξής τους.

  1. ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ.
Εξ αποστάσεως λόγω της πανδημίας του Covid-19.
ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές
Αξιοποιούνται διεθνείς βάσεις στατιστικών δεδομένων, η ψηφιακή πλατφόρμα Microsoft-teams για τη διεξαγωγή της σύγχρονης εξ αποστάσεως διδασκαλίας, η πλατφόρμα e-class του τμήματος για την ανάρτηση διδακτικού υλικού και ανακοινώσεων, για την επικοινωνία με τους φοιτητές και γενικά για την ασύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία. Κατά τη διδασκαλία αξιοποιούνται, επίσης, λογισμικά παρουσίασης (π.χ. ppt), διαδραστικά εργαλεία εννοιολογικής χαρτογράφησης (π.χ., c-map tools), ιστότοποι προβολής εικόνας, ήχου κ.ά..
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

 

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Δραστηριότητα Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου
Διαλέξεις 75
Διαδραστική διδασκαλία 18
Αυτοτελής μελέτη και προετοιμασία για τις εξετάσεις 55
Τελική Γραπτή Εξέταση 2
ΣΥΝΟΛΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (25 ΩΡΕΣ ΦΟΡΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ 150
 
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

 

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

 

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

 

Στην τελική αξιολόγηση λαμβάνεται υπόψη:

1) Η συμμετοχή σε σύντομες δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας.

2) Η γραπτή εξέταση.

Η κατανόηση και κυρίως η εφαρμογή, η ανάλυση, η σύνθεση και η αξιολόγηση του διδακτικού αντικειμένου πραγματοποιείται μέσα από την εκπόνηση σύντομων δραστηριοτήτων εντός του μαθήματος. Οι δραστηριότητες αυτές έχουν χαρακτήρα διαμορφωτικής αξιολόγησης, η οποία παρέχει ανατροφοδότηση στους μαθητές και τον διδάσκοντα ως προς τον βαθμό αφομοίωσης και κριτικής επεξεργασίας του διδακτικού υλικού. Η αξιολόγηση ολοκληρώνεται με τη γραπτή εξέταση, η οποία έχει χαρακτήρα τελικής αξιολόγησης για τη διακρίβωση της επίτευξης των διδακτικών στόχων. Μια ευρεία γκάμα ερωτήσεων κλειστού (π.χ. Πολλαπλής Επιλογής) και ανοιχτού τύπου (π.χ., Σύντομης Απάντησης) πλαισιώνουν την αξιολόγηση αυτή.

  1. ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Amin, A., Charles, D., and Howells J. (1992). “Corporate restructuring and cohesion in the New Europe”, Regional Studies, 26(4), pp. 319-331.

Ανδρικοπούλου, Ε., (1995). Οι περιφέρειες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θεμέλιο: Αθήνα.

Ανδρικοπούλου Ε., και Καυκαλάς, Γ. (επιμ.) (2000). Ο Νέος Ευρωπαϊκός Χώρος: η διεύρυνση και η γεωγραφία της ευρωπαϊκής ανάπτυξης. Αθήνα: Θεμέλιο.

Aρβελέρ, Ε. and Αymad, M. (επιμ.) (2003). Οι Ευρωπαίοι, Β’ τόμος: Νεότερη και σύγχρονη εποχή. Αθήνα: Σαββάλας.

Boniface, P. (επιμ.) (2001) Άτλας διεθνών σχέσεων. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Γιαλλουρίδης, Θ., Στεφάνου, Κ. και Φατούρος, Αρ. (2004). Εισαγωγή στις Ευρωπαϊκές σπουδές, Τόμος Α, Ιστορία, Θεσμοί, Δίκαιο, Αθήνα: Σιδέρης.

Deaton, A. (2013). The great escape: health, wealth, and the origins of inequality. Princeton and Oxford: Princeton University Press.

Dunnford, M. (1993). “Regional disparities in the European Community: evidence from REGIO Data bank”, Regional Studies, 27(8), pp. 727-743.

Esteban, J.M. (2000). “Regional convergence in Europe and the industry mix”, Regional Science and Urban Ecοnomics, 30, pp. 353-364.

Dølvik, J.E. and Martin, A. (Eds) (2014). European social models from crisis to crisis: employment and inequality in the era of monetary integration. Oxford: Oxford University Press.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2001). Ενότητα της Ευρώπης, αλληλεγγύη των λαών, πολυμορφία των περιοχών. Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2014). Επενδύσεις για θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

European Commission (1999). Sixth periodic report on social and economic situation and development of the regions in the EU. Luxemburg: Office of official Publication of the European Communities.

European Commission (2004). A new partnership for cohesion. Luxemburg: Office of official Publication of the European Communities.

Foster, J and Sen, A. (1997). On economic inequality. New York: Oxford University Press.

Halleröd, B., Ekbrand, H., and Bengtsson, M. (2015). “In-work poverty and labour market trajectories: Poverty risks among the working population in 22 European countries” Journal of European Social Policy, 25, pp. 473-488.

Hout, W. (Ed.) (2007). EU Development Policy and Poverty Reduction. Hampshire: Ashgate.

Hurst, C., Thisse J.F., and Vanhoudt P. (2000). “What diagnosis for Europe’s ailing regions?” European Investment Bank Papers, 5(1), pp. 9-29.

Ιωακειμίδης, Π.Κ. (1993). Ευρωπαϊκή Πολιτική Ένωση. Θεωρία, διαπραγμάτευση, θεσμοί και πολιτικές, η συνθήκη του Μάαστριχτ και η Ελλάδα. Αθήνα: Θεμέλιο.

Καμχής, Μ. (2007). Η ενοποίηση του Ευρωπαϊκού Χώρου: 1986-2006. Αθήνα: Κριτική.

Krieger-Boden, Ch., Morgenroth, E., and Petrakos, G. (Eds) (2008): The Impact of European Integration on Regional Structural Change and Cohesion. London: Routledge–Taylor & Francis Group.

Λαμπριανίδης Λ. (2012). Οικονομική γεωγραφία. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.

Λεοντίδου, Λ. (2005). Αγεωγράφητος χώρα: Ελληνικά είδωλα στις επιστημολογικές διαδρομές της Ευρωπαϊκής Γεωγραφίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Μαραβέγιας, Ν. και Τσινισιζέλης, Μ. (επιμ.) (1995). Η ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αθήνα: Θεμέλιο.

McCann, Ph. (2015): The Regional and Urban Policy of the European Union: Cohesion, Results-Orientation and Smart Specialisation. Northampton: Edgar Publishing

Nugent, Ν. (2004). Πολιτική και διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αθήνα: Σαββάλας.

Πετράκος, Γ. και Ψυχάρης Γ. (2016). Περιφερειακή ανάπτυξη στη Ελλάδα. Αθήνα: Κριτική.

Piketty, Th. (2014). Το κεφάλαιο τον 21ο αι. Αθήνα: Πόλις.

Quermonne, J-L. (2005). Το Πολιτικό Σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αθήνα: Παπαζήσης.

Rosamond, B. (2005). Θεωρίες της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Τσινισιζέλης, Μ.Ι. (2001). Quo Vadis Europa? Αθήνα: Σύγχρονες Ακαδημαϊκές και Επιστημονικές Εκδόσεις.

Tsoukalis, L. (1997). The New European Economy: The Politics and Economics of European Integration. Oxford: Oxford University Press.

Tsoukalis, L. (2009). The EU in a World in transition: Fit for what purpose? London: Policy Network.

Χριστοδουλίδης, Θ.Α. (2004). Από την Ευρωπαϊκή ιδέα στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Οι ιστορικές διαστάσεις του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος 1923-2004. Αθήνα: Σιδέρης.